W Brukseli najlepiej je się na szynach...

   Chociaż jeździ po tych samych torach i używa tych samych trakcji, co inne tramwaje w Brukseli, to na jego pokładzie można nie tylko podróżować, ale również dobrze zjeść. Do stworzenia restauracji w tramwaju potrzebny był przede wszystkim dobry pomysł i kilku sprawnych projektantów wnętrz, którzy uwzględnili  niezbędne adaptacje kuchenno- gastronomiczne. Efekt ich pracy jest zachwycający. Na pokładzie tramwaju mieści się kilkanaście stołów ze specjalnie wyrzeźbionymi wgłębieniami na talerze i kieliszki, tak by przy hamowaniu i starcie naczynia pozostawały na miejscu. Kucharze na miejscu wypiekają serowe bułeczki i dokańczają wcześniej w części przygotowane dania. „Czasem gdy tramwaj za bardzo się rusza, nie możemy do końca precyzyjnie udekorować dania, poza tym jest tu, jak w normalnej restauracji” mówi mi kucharz, Denis Roberti.  A zygzag z sosu zamiast kółka nikomu nie robi różnicy, bo pyszny mus z ostryg zachwyca smakiem, a nie wzorem. Przygotowane przez śmietankę belgijskich kucharzy wykwintne dania,  suto zakrapiane szampanem i hiszpańskim winem,  przyćmiewają splendor jedzenia w ekstrawaganckim lokalu na szynach. O jedzeniu w podróży przypominają tylko zazdrośnie patrzący przechodnie. „To zabawne, że my tu sobie siedzimy, jemy, a za oknem widzimy zabieganych ludzi, czy zdenerwowanych kierowców w korkach” – mówi jeden z klientów restauracji w tramwaju. Mniej powodów do śmiechu mają kelnerzy. W ciasnym przejściu między dwoma szeregami stołów muszą nie tylko podawać i zbierać talerze, ale również napełniać kieliszki winem, ignorując hamowanie czy przyspieszanie tramwaju. „Mieliśmy przypadki, gdy kilku kelnerów źle się poczuło przez chorobę lokomocyjną, musieli po prostu wziąć tabletki i dotrwać jakoś do końca zmiany” – mówi Ludowic Van Der Stadt. Nic dziwnego, płacąc 90 euro za posiłek w tramwaju, klient nie powinien raczej zbierać po sobie talerzy. Kulinarna podróż, która zapracowanym kelnerom może wydawać się długa i ciężka, dla świetnie bawiących się pasażerów zazwyczaj kończy się jednak zbyt szybko. Rezerwacja miejsca w restauracji w tramwaju w Brukseli graniczy jednak z cudem.  Może warto byłoby uruchomić drugą taka linię?

Best food in Brussels is served on the rails...

   It might be using the same rails and same electric tracks as other trams in Brussels, but on its board one can not only travel, but also eat well. To make a restaurant in a tram required a bit of creative thinking and some necessary gastronomic adaptation. The effects of this work are delightful. There are dozens of tables fitted on the tram and to prevent plates and glasses from falling desks have been sculptured in a certain manner. Chefs have a mini-kitchen at their disposal, where they can bake cheese rolls and finish half-prepared meals. “Sometimes when the tram moves, it’s difficult to decorate the plate according to the plan but all the rest is like in a normal restaurant” tells me one of the tram's chef, Denis Roberti .

Full of flavour, sophisticated meals taste so well, that no one really cares if the oyster sauce has a round shape on the plate or is a bit "crooked". In fact, the meals, prepared by Belgians best chefs are so good and the glasses are refilled with champagne and Spanish wine so frequently, that the extraordinary attractions of eating at the restaurant on the rails are sometimes too easily forgotten. Jealously looking at eating passengers, passersbys remind the spoiled returant guestes about the wonderful experience they are living. “It’s funny to look at all the people rushing somewhere or swearing in the traffic jam, when we are all relaxed, travelling slowly and eating delicious dinner” – tells me one of the clients, Nelson. Waiters find the resto-tram less funny as they have to work on the board. And what a job it is! In a tight space between two rows of tables they have to not only serve the plates, but also fill up the glasses with drinks, ignoring  sudden breaking or starting of the vehicle. “There were few cases when waiters had a locomotive sickness, they had to take the medicine and survive somehow till the end of the shift” says Ludowic Nan Der Stadt. It's rather unlikely though, that anybody paying 90 euro for a meal in the resto-tram, would voluntarily clean the plates after himself.  The culinary journey, sometimes difficult for the staff,  for  the passengers is however much too short. No wonder, that it’s almost impossible to book a table at the tram. The owners should seriously think of starting a second tram line with the resto on board.